Whole lot of leaving

It's pretty cold for late September
The autumn wind is creepin' in
The summer sun packed up it's long gone
There's a whole lot of leaving going on

I'll bet it's warm in California
I think it's time to hit the road
I just might call that band of gypsies
Go searching for our pot of gold
Seems like lately there's a whole lot of leaving goin on



Hallo allemaal,

Het is alweer veel te lang geleden en in de tussentijd is er ook ontzettend veel gebeurd. De laatste keer dat ik geschreven heb, was in juli vlak voor het Naadam festival in Arvaikheer. De Aimag (=provincie) bestond dit jaar 80 jaar en daarom werd er groots uitgepakt. De hele stad werd aangepakt, nieuw asfalt, nieuwe verf op de hekjes rond het park, nieuwe straatlantaarns en ga zo maar verder. Het is dus ook niet vreemd dat het Naadam festival zelf ook een hele happening was. Ook waren alle soums (gemeenten) vertegenwoordigd en hadden ze per soum een ger opgezet op het festival terrein. Met alle soums waren dus ook de herders waarmee wij werken aanwezig en daar moesten we natuurlijk even met alle collega's langs. Deze bezoekjes bestonden uit handjes schudden, dried curds wegmoffelen, beleefd proberen de ruimschoots aanwezige vodka weigeren en natuurlijk Airag drinken. Buiten dat waren er natuurlijk de traditionele Naadam sporten zoals vodka drinken...uhhh herstel: boogschieten, worstelen en paardenraces. Net als tijdens het Naadam in UB, liepen Dorieke en ik er in onze deel rond, wat natuurlijk weer de nodige reacties opleverde. Ben nog nooit zo vaak gefotografeerd in zo'n korte tijd als hier in Mongolie tijdens de Naadam festivals. Kortom, het was weer geslaagd! :-)

Na het Naadam festival brak er voor ons een tijd van hart werken aan en zijn we eigenlijk alleen maar op field trips geweest. Dit was ontzettend leuk en we hebben nog meer trainingen kunnen geven. Daarnaast hebben we ook nog een monitoring van de business plannen van de herders gedaan. Het was ontzettend vermoeiend, maar ook ontzettend leuk. Een indruk kunnen jullie krijgen door de foto's. :-)


Ook de maand september stond in het teken van field trips, maar het begon rustig met een bezoek van Ibrahim in de eerste week. Omdat ik gewoon moest werken, hebben we zijn bezoek aan Mongolie iets anders in moeten vullen dan we in mei/juni gedaan hebben. Maar het was zeker niet minder leuk. De week stond in het teken van extreme temperatuursverschillen. Het eerste weekend hebben we doorgebracht in UB, waar we lekker op het terrasje gezeten hebben in het zonnetje met ongeveer 20 graden. Later die week in Arvaikheer, dinsdag om precies te zijn, was het onder nul en lag er 5 cm sneeuw. Ook dat is Mongolie...maar daarmee was het wel duidelijk dat de winter in aantocht is. Een paar dagen is het koud geweest maar het laatste weekend was het weer prachtig warm weer. En dat kwam mooi uit want toen zijn we naar Terelj geweest, een nationaal park net buiten UB. We hebben heerlijk gewandeld (op de blaar op m'n hak na...), gegeten en heerlijk in de kano door het met herfstkleuren gevulde Mongoolse landschap gepeddeld. Het was heerlijk, ondanks dat we 2x kopje onder gegaan zijn door laaghangende takken. En ik kan jullie zeggen: het water is ijskoud! BRRRRRR
Helaas ging Ibrahim op dinsdagochtend al weer weg, dus hebben we er maandag nog een lekker rustig dagje van gemaakt en zijn we naar het Nationaal museum van Mongolie geweest. Dat was ook echt de moeite waard.

Helaas kregen we die maandagavond vervelend nieuws vanuit Nederland en ben ik Ibrahim op zaterdag alsnog achterna gevlogen naar Nederland. Hoewel de aanleiding helemaal niet leuk was, was het goed om weer even in Nederland te zijn en vooral om tijd door te brengen met mijn familie en Ibrahim.

Vorige week maandag ben ik na een week NL weer in Mongolie aangekomen en dat was goed, maar vreemd tegelijk. Vreemd omdat ik over 3 weken (inmiddels nog maar 2) weken alweer definitief naar Nederland kom. Maar ook hier heb ik m'n verantwoordelijkheden en moet ik mijn werkzaamheden afronden. Een rapport moest geschreven worden en een presentatie voorbereid en natuurlijk moest ik alle mensen hier ook nog gedag zeggen. Inmiddels heb ik afgelopen vrijdag een afscheidsfeestje met m'n collega's gehad (karaoke!!! :-)) en zaterdagavond een verjaardagsfeestje/afscheidsfeestje met de Peacecorps en andere VSO volunteers. Erg gezellig, maar ook vreemd te beseffen dat je deze mensen zeer waarschijnlijk nooit meer gaat zien. Aankomende week staat ook nog bol van de feestjes, woensdag ben ik natuurlijk jarig en dan gaan we waarschijnlijk een hapje eten met andere VSO volunteers in UB. (O ja, dat vergeet ik bijna, morgen vertrekken Dorieke en ik definitief uit Arvaikheer en verblijven we de laatste 2 weken in UB voor eindpresentatie en afronding van ons werk).
En dan gaan we aanstaand weekend 2 dagen meerijden met Debra. Een mede VSO-volunteer die een rit opgezet heeft van Choibalsan in het oosten van Mongolie naar Ulaanbaatar (665km)om aandacht te vragen voor de problemen rondom handicaps bij kinderen. Deze kinderen hebben hier vaak geen mogelijkheden en worden verstopt door de ouders omdat een handicap een teken is van een vloek of foute handeling. Met deze rit wil Debra aandacht vragen voor de problemen rond handicaps en geld inzamelen voor een rehabilitatie-centrum, school en opvang voor kinderen met een handicap in de provincie Dornod. Voor meer informatie zie www.mnsilentwarriors.org. En mocht je geld over hebben, dan is dit zeker een goede besteding!!! Wij hebben in ieder geval al 100.000 Tugruk (ongeveer 90 dollar) ingezameld met de verkoop van onze spulletjes die we toch niet meer mee gaan nemen naar NL, dus elk beetje helpt. Meer hierover en over onze rit volgt hopelijk snel!

Ik zal zo nog even foto's plaatsen, zodat jullie weer een volledig beeld hebben van m'n belevenissen hier. Op 23 oktober ben ik weer in het land, dus ik hoop jullie dan snel allemaal weer te zien!

Ga nu weer even aan de slag! Tot snel!

Groetjes Aly Loes