To the country side

Hallo allemaal,

Het heeft even geduurd, maar hier dan eindelijk weer een berichtje. Vanuit 'the country side' wel te verstaan. :-) Eerder had ik al een paar foto’s geplaatst, maar was het me nog niet gelukt om tussen alle nieuwe indrukken en avonturen door een verhaal te schrijven. Hopelijk krijgen jullie zo toch een beetje een indruk van hoe het hier gaat. :-)

Ongeveer een maand geleden ben ik na mijn In Country Training (ICT) van 2 weken begonnen aan mijn placement. In tegenstelling tot de andere volunteers in onze ICT-groep, was er voor ons een heel introductie-programma opgesteld. De eerste 2 dagen hebben we doorgebracht op bij het PMU (Project Management Unit), waar we kennisgemaakt hebben met onze nieuwe collega’s aldaar en natuurlijk met het project en onze werkzaamheden. De eerste dag hadden we direct een lange dag van 9 – 19 uur. Pfff. Gelukkig was het dinsdag iets rustiger en hadden we tijd om nog wat voorbereidingen te doen voor ons vertrek naar Arvaikheer. Wat in dit geval inhield dat Dorieke boodschappen ging doen en ik met Ihab de hele middag en begin van de avond aan de ‘recovery’ van mijn laptop gewerkt heb (helaas was deze ineens kuren gaan vertonen een week na aankomst…het zal de kou wel zijn geweest… :-)). Toen we om half 8 eindelijk in het guesthouse kwamen, was ons afscheidsfeestje al in volle gang. En onvoorstelbaar, maar waar: er was zelfs bier op de alcoholvrije dag van UB*. Erg gezellig dus... :-)

De volgende dag hebben Dorieke en ik onze spullen ingepakt en die in de landcruiser gehesen. Met wat passen en meten kon alles erin en zijn we gaan rijden. Samen met Ikhee (college livestock specialist) Agi (PIU-directeur) de chauffeur gingen we op weg naar Arvaikheer, onze nieuwe woonplaats. Arvaikheer is een stadje van ongeveer 20.000 inwoners, 500km ten zuidwesten van Ulaanbaatar. Normaal gesproken duurt de rit ongeveer 6-7 uur, maar door de hevige sneeuwval van de dagen ervoor konden we gemiddeld niet harder dan 50km per uur. Uiteindelijk kwamen we rond half 9 in ons nieuwe appartement aan. Nou ja, nieuw? Een oud flatgebouw geheel in sovjet-stijl. En hoewel we in eerste instantie even een ‘back to basics’ gevoel hadden, zijn we ondertussen helemaal gewend aan onze nieuwe huis. Het eerste weekend zijn we er goed met de bezem doorheen geweest en hebben we alles lekker schoongemaakt. De oude Russische koelkast is ondertussen vervangen door een nieuwer stil exemplaar, de koffers zijn uitgepakt en onze woonkamer is ingericht. :-) Het voelt al aardig als een 'thuis'.


Ondertussen worden we ook al steeds bekender met Arvaikheer zelf, al blijven wij voor de inwoners een attractie, de enige 2 blonde vrouwen in de wijde omtrek... Nog steeds worden we overal aangestaard en nageroepen. En de kinderen begroeten ons vaak (verlegen) in het Engels met hello of hi. Gelukkig gaat het allemaal wel op een vriendelijke manier, dus we zeggen gedag, lachen vriendelijk terug en lopen rustig door om onze weg te vinden naar een van de vele winkeltjes voor onze dagelijkse boodschappen. En wat het doen van dagelijkse boodschappen betreft, onze beste strategie is het openduwen van alle deuren die we tegenkomen aangezien het vanaf de buitenkant vaak niet te zien is wat het is. Gelukkig hebben we laatst een rondleiding gehad van Leah, een andere VSO-volunteer, die ons heeft laten zien waar we de beste groenten (lees: kool, aardappelen, uien en wortelen) en het beste fruit (lees: appels en manderijnen) kunnen krijgen, de 2e hands winkel en nog heel veel meer. Dat heeft ons leven hier een stuk makkelijker gemaakt ;-). Af en toe lopen we ook een rondje over de ‘zwarte markt’ (de containerwinkeltjes) om te kijken of ze daar nog interessante dingen verkopen. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het daar krijgen. :-)

Ook wonen hier in Arvaikheer een groep van ongeveer 10 vrijwilligers, van zowel het Peace corps (VS) als VSO. Daarmee gaan we af en toe gezellig een biertje drinken of samen eten. Helaas hebben wij nog niet veel van deze activiteiten bij kunnen wonen omdat we de afgelopen maand direct al op 2 field trips naar de ‘countryside’ geweest zijn. Dit was echt super gaaf omdat we op deze manier een beeld kregen van de herders die betrokken zijn bij ons project en we konden zien hoe de ‘echte’ Mongolen leven. We zijn naar de Hangai zone (de berg zone) geweest en hebben daar 3 soums bezocht en tijdens onze 2e trip zijn we naar de Gobi-woestijn geweest. Echt super om te zien hoe de mensen daar leven en proberen hun geld te verdienen. Hier kunnen we met onze kennis nog best wel het een en ander bijdragen, dus dat was ook erg leuk om te ervaren. En daarnaast kunnen we tijdens het reizen ook erg genieten van alle mooie landschappen die we op onze weg tegenkomen. Echt super mooi om te zien. Op onze eerste trip zijn we zelfs ingesneeuwd en waren de wegen ‘verdwenen’. Een stuk wat normaal in 2 uur te rijden is, hebben we nu gedaan in 12 uur. Er lag op sommige plekken wel 2 meter sneeuw. Echt onvoorstelbaar. Ook dat is Mongolie! :-)

Afgelopen week hebben we een week in Ulaanbaatar gewerkt en hebben we een markt bezocht om de marktprijzen te vergelijken met die op het platteland. Ook zijn we naar verschillende boerenbedrijven geweest om te zien hoe zij hun bedrijven runnen. We zijn naar de grootste melkveehouder geweest die 90 (van de 140) koeien melkt en dat is veel voor hier. Een geitenhouder, een kippenboerderij en nog een kleine boer die 16 koeien melkt. Al met al hele nuttige voorbeelden die we weer mee kunnen nemen naar ons project. Daarnaast hebben nog met verschillende mensen van het ministerie van landbouw gesproken en hebben we gesproken met mensen van andere projecten die aansluiten bij dat van ons.

Buiten dat het nuttig was op werkgebied was het voor ons ook heel nuttig om weer even in UB te zijn. Hoewel we natuurlijk een beperkt budget hebben, zijn we nog wel even wezen shoppen. Altijd goed. Een nieuwe tas en sportschoenen zijn het resultaat. :-) Daarnaast hebben we nog flink wat eten ingeslagen wat we in Arvaikheer niet kunnen krijgen, zoals bijvoorbeeld pindakaas, kruiden, thee (anders dan zwarte thee), spek en kaas. Nu kunnen we wel weer even vooruit. :-)
Natuurlijk hebben we ook gezellig een drankje gedronken met onze mede VSO-ers die in UB wonen. Op woensdag was de presentatie van het nieuwe logo en programma van VSO, dus daar hebben we iedereen weer even gesproken en heerlijk gegeten (voor de verandering geen noedels met schapenvlees…). Op donderdag zijn we naar ‘Biertje’ geweest, de maandelijkse avond voor Nederlanders in Mongolie. Vrijdagavond een verjaardagsfeestje en zaterdagavond een etentje bij Andrew (een VSO-er waarmee we de ICT gedaan hebben). En zondagmiddag zijn we nog naar het uitkijkpunt geweest waar we een prachtig uitzicht hadden over Ulaanbaatar. We hebben zelfs op het terras van cafe Amsterdam gezeten zulk mooi weer was het. De zon scheen en het waaide niet hard en het was ongeveer 15 graden, zelfs de jas kon uit. Echt ideaal! (Jammergenoeg is het nu net boven nul en sneeuwt het weer, maar dit was het eerste teken dat de zomer eraan zit te komen! JIPPIE!!!)

Gisterochtend zijn we met de bus teruggegaan en na een voorspoedige reis van 7 uur kwamen we dan eindelijk weer thuis in Arvaikheer. Omdat we de hele dag al gezeten hadden, zijn we begonnen met ons nieuwe projectje: window/living room farming. Ibrahim had allemaal groente- en kruidenzaadjes opgestuurd zodat we zelf onze groente en fruit kunnen verbouwen en daardoor minder eenzijdig eten krijgen. Dus gewapend met een plastic zak, een emmer en een pollepel zijn wij op zoek gegaan naar koeienpoep en grond. De mensen hier keken ons nu nog vreemder aan dan ze normaal al doen, maar konden ook wel weer lachen om die rare Hollandse meiden die met een emmer met modder en een zak vol koeienpoep over straat gingen. Ondertussen zijn de zaadjes gepland en hopen we over een paar weken de eerste resultaten te kunnen zien. Ik hou jullie op de hoogte van de vorderingen! :-)

Ik moet nu weer even aan de slag (jaja werken hier tot 6 uur!), dus binnenkort meer over mijn belevenissen hier!

Liefs Aly Loes


P.S. Mijn nieuwe adres is: Mongolia, Ovorkhangai aimag-212900, Arvaikheer soum, 5th district, block new-48, 3rd entrance, appartment number 27 Let op: hier niks naartoe sturen aangezien de post hiernaartoe niet betrouwbaar is. Dit kan wel naar VSO hoofdkantoor in Ulaanbaatar.


*elke eerste van de maand is het een alcholvrije dag in Ulaanbaatar. Dan mag er geen alchol verkocht worden en ook niet geschonken in kroegen en restaurants e.d. Dit om het alchohol misbruik tegen te gaan. In Arvaikheer is dit zelfs elke maandag…